Tarkot - Slownik terminow hipologicznych

Rubens - detal głowy końskiej

Salve,
[in Polish]
dawny  temat powraca.. Słownik terminow hipologicznych używanych w Polsce XVI-XVIIw -
Pisałem sporo czasu temu na temat, ale powraca ów słownik jak fala na ocenie. Mianowicie chodzi o to, ze autor miewał problemik z odczytywaniem źródeł które czytał.
Ergo, mamy mały acz piękny 'kwiatek' bo pokazujący problem z czytaniem źródeł i pamięcią a kreatywna metoda 'upiększania' haseł który to problem zdaje się być cecha autora Słownika.
Według autora Słownika hasło 'tarkot' (strona 91) to 'rżenie, parskanie' - i dalej następuje jakby cytat - 'Tarkot rączych koni'
Zabawmy się tedy z tym 'tarkotem'  poprzez pójście do źródła - czyli do słownika staropolskiej z początku XIX w czyli Linde (edycja Bielowskiego, tom V) podaje co to ów Tarkot cytując fragment źródła z epoki staropolskiej -

mamy tez co to Tarka później Tarkac, Tarchac, Tarkotac, Tyrkotac etc

bardzo by było milo gdybyśmy mogli poznać źródło staropolskiego piśmiennictwa użyte przez autora w komponowaniu tego hasła, gdzie 'tarkot' oznaczał rżenie koni.

Tarkot kol wozu, konie może nie racze, ale pracowite - detal z obrazu Rubensa & Brueghela

Valete