[in Polish]
Wespazjan Kochowski herbu Nieczuja gościł już na moim blogu -
a dzisiaj krótki wiersz mistrza barokowego pióra, który przecież był walecznym rycerzem sarmackim i obrońcą Ojczyzny epoki rebelii Chmielnickiego i Potopu a także stronnikiem marszałka Lubomirskiego stając min w bitwie pod Mątwami, który w tym wierszu nieco naśladuje mistrza Jana Kochanowskiego.
Nagrobek koniowi
J.m. panu Mikołaja Raszkowskiego*
Tu pod tym słupem leży koń łysocisawy
Jeżeli który zgodny do Marsowej sprawy.
Za fraszkę Bellerofont i Pegazus lotny,
Przeszedł ich dzielny rumak, rączy i obrotny.
Namniej mu bieg, i praca, trudy nie szkodziły,
W potrzebach szczęścia pełen, na podjazdach siły.
Nakoniec tu dla pana swej miłości
Ochwatem zamorzony, martwe złożył kości.
Nota bene 'łysina' to albo łysina podługowata (ang. Blaze) - odmiana na głowie końskiej, która jest podłużną białą plamą idącą od czoła aż pomiędzy nozdrza, albo idąc definicją Wincentego Pola zwana łysina szeroką(ang. Bald face)- plama mogła sięgać i przechodzić za oczy czy brwi etc ( ta ostatnia nie była pochwalana przez autora Hippiki Dorohostajskiego ani przez piszącego ponad dwa wieki później Pola).
ze zbioru - Epigramata Polskie, czyli po naszemu fraszki.
przy okazji piękna ilustracja do wydania poezji mości Wespazjana (z FBC Polona) u stop poety grającego na lutni kirys i kopia husarska z proporcem, koncerz, sajdak i łubie oraz tarcza.
*zdaje sie, ze herbu Sas
Valete
ps
zdrowia życzę wszystkim podróżnikom netowym i czytelnikom mojego bloga
No comments:
Post a Comment